Acerca do CAS 103-90-2 Acetaminofeno

Descrición:

O acetaminofeno, tamén coñecido como paracetamol, é un composto químico coa fórmula molecular C8H9NO2. É un medicamento que entra na clase dos analxésicos (analgésicos) e dos antipiréticos (redutores da febre). Estruturalmente, o paracetaminofeno é un derivado de para-aminofenol. En termos de propiedades físicas, o acetaminofeno é un po cristalino branco que é pouco soluble en auga. Está dispoñible habitualmente en varias formulacións, incluíndo comprimidos, cápsulas e suspensións líquidas, para administración oral.

Usos:

O acetaminofeno úsase amplamente para aliviar a dor e reducir a febre. É coñecido pola súa eficacia para aliviar a dor de leve a moderada, como dores de cabeza, dores musculares e dores de dentes. A diferenza dos medicamentos antiinflamatorios non esteroides (AINE), o acetaminofeno non ten propiedades antiinflamatorias significativas.

O mecanismo exacto de acción do acetaminofeno non se entende por completo, pero crese que implica a inhibición dun encima chamado ciclooxixenase (COX) no sistema nervioso central. Este encima está implicado na produción de prostaglandinas, que xogan un papel na percepción da dor e na regulación da temperatura corporal.

O acetaminofén considérase unha opción máis segura para aliviar a dor en persoas que non toleran os AINE debido a factores como úlceras gástricas ou trastornos hemorrágicos.

Investigación relacionada:

Estudos in vitro In vitro, o acetaminofeno causou unha selectividade 4,4 veces para a inhibición da COX-2 (IC50 para COX-1, 113,7 μM; IC50 para COX-2, 25,8 μM). Despois da administración oral, a inhibición ex vivo máxima foi do 56% (COX-1) e do 83% (COX-2). As concentracións plasmáticas de acetaminofeno mantivéronse por riba da IC50 in vitro da COX-2 durante polo menos 5 horas despois da dosificación. Os valores de IC50 ex vivo do acetaminofeno (COX-1: 105,2 μM; COX-2: 26,3 μM) compáranse favorablemente cos seus valores de IC50 in vitro. Ao contrario das nocións anteriores, o paracetamol inhibe a COX-2 en máis do 80%, un grao comparable aos antiinflamatorios non esteroides (AINE) e aos inhibidores selectivos da COX-2. Non obstante, non se asociou ningún bloqueo COX-1 >95% coa inhibición da función plaquetaria [1]. O ensaio MTT mostrou que o paracetamol (APAP) a unha dose de 50 mM reduciu significativamente a viabilidade celular (p